ویولن چیست؟
ویولن (Violin) جزء سازهای زهی میباشد که برای نواختن روی شانه قرار میگیرد. این ساز اصالتا برای ایتالیا است اما با این حال، کشورهایی مثل ترکیه، ویولنهای خودشان را دارند که صدایی متفاوت نسبت به نسخه اصلی دارد.
انواع ساز های ویولن (Violin)
به صورت کلی، ویولن دو نوع است، آکوستیک و الکتریک. خانواده‌ی ویولن انواع مختلفی دارد و هرکدام صداهای متفاوتی دارند. سازهایی که در خانواده ویولن جای می‌گیرند، شامل: ویولن، ویولا، ویولن سل و کنترباس هستند. خودِ ویولن (آکوستیک)، ساده‌ترین نوع ویولن است و افرادی که می‌خواهند یادگیری این ساز را شروع کنند، با ویولن آکوستیک شروع می‌کنند.
ویولن الکتریک جنس فلزی دارد و وزن کم‌تری هم دارد؛ اما سیم‌های آن به مراتب بیشتر از آکوستیک است. ویولا شبیه ویولن آکوستیک است. اندازه‌ی آن کمی بزرگ‌تر است و محدوده‌ی صدایی آن در قسمت بم کم‌تر است و ویولن سل اندازه‌اش از هردوی این سازها بزرگ‌تر است و نشسته نواخته می‌شود. کنترباس که آخرین عضو این خانواده است، به صورت ایستاده نواخته می‌شود. این ساز محدوده‌ی صدایی کم‌تری دارد و صدایش بم و قوی است.
ساز ویولن از چه قسمت‌هایی تشکیل شده است؟
کمان: قطعه‌ای چوبی است که به وسیله‌ی آن به نواختن Violin مشغول می‌شوند. داشتن یک کمان مرغوب و باکیفیت باعث صدادهی بهتر این ساز می‌شود.
جعبه رزونانس: به آن بدنه ساز هم گفته می‌شود و ساختمان اصلی ویولن را شامل می‌شود.
دسته یا گردن: قسمتی از ساز است که سیم‌ها روی آن قرار گرفته‌اند و نوازنده با انگشت‌گذاری روی قسمت‌های مختلف آن، می‌تواند ساز را بنوازد.
خرک: قطعه‌ی چوبی کوچکی است که سیم‌های ساز را نگه می‌دارد. خرک در سازهایی مثل سه‌تار هم وجود دارد.
سیم‌گیر: قطعه‌ای است در امتداد خرک که وطیفه‌ی آن، محکم نگه داشتن سیم‌های Violin است.
جعبه‌گوشی و گوشی‌ها: در این قسمت، سیم‌های ویولن به بالای ساز متصل شده اند و به وسیله‌ی گوشی‌ها، ساز را کوک می‌کنند.
