هنگامی که میکروفون را به منبع صوت نزدیک می‌کنیم، با افزایش پاسخ فرکانسی در ناحیه بیس رو به رو می‌شویم. این پدیده همان “اثر مجاورتی” است. هرچه میکروفون را نزدیک‌تر کنیم، صدای بِیس افزایش می‌یابد. این پدیده در بسیاری از موارد می‌تواند مشکل‌ساز باشد، اما در عین حال راهی برای شکل دادن به صداست.
نکات مثبت و منفی اثر مجاورتی
اثر مجاورتی پدیده ایست که به دی‌جی‌ها کمک می‌کند تا در شبکه‌های رادیویی صدایی مانند بری وایت داشته باشند. همچنین اگر به خاطرِ اثر مجاورتی نبود، بسیاری از خوانندگان صدایشان مانند صدای یک بچه‌ی لاغر و ضعیف بود. اگرچه این پدیده می‌تواند مفهوم بودن سخنرانی را کاهش دهد. حتی ممکن است وقتی وُکال و گیتارهای چاق و پُر در مسیر بِیس و کیک قرار می‌گیرند، فرکانس‌های بَم(Low-End) را بهم بریزد.
بناربراین اثر مچاورتی می‌تواند همزمان دوست یا دشمن شما باشد. از این پدیده می‌توانید برای گرم‌تر و جذاب‌تر شدن صدا استفاده کنید اما برای حفظ تعادل کلی و شفافیت صدا باید مرتب چک کنید و مراقب باشید.
این پدیده بیشتر در ناحیه‌های فرکانسی زیر ۲۰۰ هرتز در صدا نمایان می‌شود. پس هنگامی که در حال ضبط صدای مَرد هستیم، مخصوصا در ناحیه‌های بم(پایین) باید به این فاکتور توجه ویژه‌ای داشته باشیم. اما برای صدا زن خیلی نیازی به نگرانی نیست. اثر مجاورتی(Proximity Effect) برای ضبط گیتار هم مسئله مهمی است(فرکانس نت “می” یا “E” تقریبا حدود ۸۰ هرتز است). در صورتی که میکروفون به گیتارهای آکوستیک خیلی نزدیک باشد، معمولا صدای بم(Boomy) و بهم ریخته‌ای خواهد داشت. ولی از همین پدیده می‌توان برای صدایی گرم‌تر و غنی‌تر در سازهای بیس مثل کیک درام، گیتار بیس و بیس‌های شفاف‌تر استفاده کرد.
الگوی تغییر حجم دریافت فرکانس‌ها یا همان اثر مجاورتی در دو الگوی دریافتی متفاوت
اثر مجاورتی و الگوهای قطبی
قدرت اثر مجاورتی بسته به الگوی دریافتی میکروفون‌ها، متفاوت است. قدرت این پدیده در میکروفون‌های فیگر-ایت(Figure-8) در بیشترین حالت خود قرار دارد و البته در میکروفون‌های کاردیوئید هم مقداری کمتر اما به اندازه قوی است. میکروفون‌های امنی‌درکشنال(Omnidirectional) هیچ گونه اثر مجاورتی ندارند.
اگر می‌خواهید درباره الگوهای دریافتی مختلف در میکروفون‌های بیشتر بدانید، حتما مقاله الگوهای قطبی میکروفون‌ها را مطالعه کنید.
این تفاوت در اثر مجاورتی الگوهای مختلف به چه دلیل است؟ دو نوع مختلف از مبدل‌ها وجود دارند:
- مبدل‌های فشار
- مبدل‌های گرادینت فشار(که با فشار وارد شده از جلو و پشت دیافراگم حساس هستند.)
مبدل‌های فشار “امنی درکشنال” (چند طرفه) هستند و مبدل‌های گرادینت فشار “بی‌درکشنال” (دو طرفه) هستند. میکروفون‌های کاردیوئید که بخش بزرگی از میکروفون‌های موجود را تشکیل می‌دهند ترکیبی از این دو نوع مبدل به شمار می‌روند.
تغییر اثر مجاورتی در میکروفون‌های چند الگویی
اما میکروفون‌های چند الگویی چطور؟ این میکروفون‌ها نوعی از میکروفون -بیشتر کاندنسر دیافراگم بزرگ- هستند که بیشتر در استودیوها و خیلی کم در استیج‌ها استفاده می‌شوند. یک نمونه مشهور از این نوع میکروفون‌ها، مدل Neumann U87 است که احتمالا بیشترین استفاده در دنیا را به خود اختصاص داده‌است!
میکروفون‌های چند الگویی، به وسیله‌ی ترکیب الکتریکی دو نیمه از کپسول دیافراگمِ دوگانه، به الگوهای قطبی متفاوتی می‌رسند. هر کدام از این نیمه‌ها الگوی دریافتی کاردیوئیدی دارند. به همین دلیل برخی معتقدند که این میکروفون‌ها اثر مجاورتی بسیار قوی دارند؛ فرقی نمی‌کند که روی کدام حالت الگوی دریافتی خود باشند. اما تحقیقات شرکت نویمن ثابت کرده که این تفکر اشتباست. در پدیده اثر مجاورتی، میکروفون‌های چند قطبی بسیار شبیه به میکروفون‌های با الگوی دریافتی ثابت مانند کاردیوئید، امنی و … رفتار می‌کنند. بنابر این با تغییر الگوی دریافتی در این نوع میکروفون‌ها، قدرت اثر مجاورتی تغییر خواهد کرد.
یا حتی می‌توان گفت، یک میکروفون چند الگویی به شما این اجازه را می‌دهد تا کنترل بیشتری روی اثر مجاورتی داشته باشید. برای مثال، اگر شما از یک صدای لاغر و ضعیف، فرکانس‌های بمِ بیشتری می‌خواهید، میکروفون چند الگویی خود را برای قوی‌تر شدن اثر مجاورتی، در حالت فیگور ایت قرار دهید.
بازم ممنون که وقت گذاشتین برای خوندنِ مقاله😉 یادتون باشه که این مقاله پنجم از سریِ مقاله‌های میکروفون‌شناسی هست و برای این که مطالب امروز رو درک کنید حتما تو بخش مقاله‌های سایت قسمت‌های قبلی رو هم مطالعه کنید. نظراتونو زیر همین پست با ما به اشتراک بذارید 😍 ❤
منبع: وبسایت شرکت نویمن
دیدگاه‌ها